مقالات

سندروم آرنج تنیس بازان

سندروم آرنج تنیس بازان

سندروم آرنج تنیس بازان

 

سندروم آرنج تنیس بازان

تنیس البو یا این که آرنج تنیس بازان، یک عارضه‌ی التهابی میباشد که در طی آن، در قسمت خارجی آرنج، درد حس میشود.

این عارضه ممکن میباشد در هر گروه سنی بروز دهد،

اما معمولاً در اشخاص میان ۳۵ تا ۵۰ سال دیده شده و به میزان برابری بر روی زنان و مردان اثر گذار میباشد.

برنامه‌ی درمانی این عارضه شامل استراحت و فیزیوتراپی میباشد اما در مواقعی که بیماری طولانی‌مدت میشود،

ممکن است گزینه‌ی عمل جراحی نیز، مطرح گردد.

وضعیت شما و طراحی یک برنامه‌ی توان‌بخشی مخصوص و در صورت نیاز، انجام عمل جراحی ارتوپدی،

با استفاده از جدیدترین و پیشرفته‌ترین تکنیک‌ها، به شما در درمان تنیس البو کمک کند.

فهرست مطالب [پنهانسازی]

۱ .علائم و نشانه‌ها

۲ .علت‌ها و دلایل

۳ .تشخیص

۴. درمان

علائم و نشانه‌ها

درد احساس شده در قسمت خارجی آرنج، معمول‌ترین علایم تنیس البو ( آرنج تنیس‌بازان ) بوده ,

و معمولاً به‌صورت “سوزش” توصیف میشود.

ممکن است لمس کردن آرنج، درد را تحریک کرده و یا این که درد به داخل ساعد منتشر شود.

درد معمولاً با گرفتن، فشردن و یا این که چرخاندن مچ و ساعد، بیشتر میشود. خم و راست کردن آرنج نیز میتواند درد را شدیدتر نماید.

شدت درد ممکن است از یک ناراحتی خفیف تا درد شدید که مانع خواب میشود، متفاوت باشد.

این درد معمولاً به‌شکل خفیف شروع‌شده و در طول هفته‌ها و یا این که ماه‌ها، شدیدتر میشود.

درصورتی‌که‌این عارضه مزمن (طولانی‌مدت) باشد، ممکن است ضعف در گرفتن اشیا نیز تجربه شود.

علت‌ها و دلایل

بیماری تنیس البو (التهاب اپی کندیل جانبی) یک عارضه‌ی التهابی بوده که اپی کندیل جانبی، در سطح خارجی آرنج را درگیر می‌نماید.

یک عارضه‌ی شبیه که اپی کندیل میانی در سطح داخلی آرنج را مشغول می‌نماید، به نام آرنج گلف بازان شناخته میشود.

اپی کندیل ها به عبارتی توده‌های استخوانی‌اند که می‌توان آنها را در دو طرف آرنج حس کرد. ماهیچه‌هایی که به مچ و دست،

توانایی خم شدن رو به عقب را میدهند، به‌وسیله‌ی تاندون‌های محکمی، به اپی کندیل جانبی متصل شده‌اند.

به عارضه‌ی التهاب اپی کندیل جانبی، نام آرنج تنیس‌بازان را داده‌اند ,

البته این اسم گم راه‌کننده میباشد چراکه اکثر اشخاصی که بدین عارضه دچار میشوند، تنیس‌باز نیستند.

هرگونه فعالیت مکرر که سبب اعمال فشار بر روی ماهیچه‌ها ساعد و به‌خصوص ماهیچه های خارجی آن گردد،

میتواند باعث ایجاد پاره‌گی‌های کوچک در بافت تاندون‌ها شده که‌این پاره‌گی‌ها به‌مرورزمان بزرگ‌تر میشوند.

این پاره‌گی‌ها معمولاً در محل اتصال تاندون‌ها به استخوان و بعضاً در روی پوشش (ضریغ) استخوان، ایجاد میشوند.

این پاره‌گی‌ها باعثملتهب شدن تاندون‌ها و عضله‌ها شده و ایجاد درد می‌نمایند.

فعالیت‌هایی که ممکن میباشد باعث بیماری تنیس البو شوند عبارت‌اند از:

بافندگی

چکش‌کاری (مانند نجاری)

تنیس (به‌خصوص حرکت بک هند)

اسکواش

بولینگ

نقاشی

 

سندروم آرنج تنیس بازان

سندروم آرنج تنیس بازان

 

برای اطلاعات بیشتر و دیدن محصولات ما به فروشگاه آزا طب سر بزنید.

تشخیص

در زمان معاینه‌ی فیزیکی، دکتر به‌وسیله‌ی حرکات خاصی، تلاش می‌نماید تا درد آرنج را دوباره به وجود بیاورد.

همینطور ممکن است او محدوده‌ی حرکتی مچ، آرنج و مفاصل کتف را اندازه‌گیری نماید.

عکس‌برداری با اشعه‌ی ایکس و فراصوت نیز ممکن است به‌منظور کمک به روند تشخیص و با هدف رد کردن دیگر علل احتمالی درد، مورداستفاده قرار بگیرند.

درمان

در بیشتر مورد ها تنیس البو (میان ۹۰ تا ۹۵ درصد)، ترکیبی از چند روش درمانی بدون جراحی، کارآمد خواهد بود.

در طی معالجه بایستی از عمل‌هایی که درد را تشدید می‌نمایند دوری کرده و به آرنج استراحت داد.

اما بایستی در نظر داشت که حرکت ملایم آرنج و ساعد در محدوده‌ی کامل حرکتی خود، بایستی حفظ گردد.

از دیگر شیوه‌های درمانی اولیه، می‌توان موردهای زیر را نام برد:

یخ. ۲ تا ۳ بار در روز، بر روی سطح خارجی آرنج خود یخ بگذارید.

داروهای ضدالتهاب.

از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و آسپیرین استفاده نمائید.

تزریق کورتیزون.
کورتیزون یک داروی استروئیدی میباشد که میتواند در کاهش درد و التهاب مؤثر باشد.

همینطور ممکن میباشد پزشک معالج وریانی، کورتیزون را به همراه یک داروی بی‌حس‌کننده،

به اطراف محل اتصال استخوان به تاندون، تزریق نماید.

بریس مخصوص تنیس البو (آرنج تنیس بازان).

ممکن میباشد به‌منظور حمایت و استراحت دادن به ساعد، استفاده از بریس های اختصاصی مچ و ساعد، تجویز گردد.

بریس، با در بر گرفتن بخش بالایی ساعد، بخشی از فشار وارده بر روی عضله ها را کاهش میدهد.

باندپیچی آرنج به‌وسیله‌ی نوارهای کششی.

استفاده از نوارهای درمانی کششی (نوارهای کینزیو)، که نوارهایی نازک، کشسان و پارچه‌ای هستند،

میتواند در بهبود اکثری از جراحات و عوارض التهابی، مؤثر واقع شود. این نوارها ازنظر ضخامت و حالت کشسان،

تقریباً شبیه پوست آدم بوده که‌این امر استفاده از آنها را بدون ایجاد هیچ‌گونه محدودیت حرکتی، میسر می‌سازد.

ماساژ.

ماساژ بافت نرم، نوع خاصی از ماساژ بوده که ازجمله فواید آن می‌توان به شل کردن عضله ها، تقویت جریان خون و لنف،

تسریع روند بهبودی رباط‌های کشیده شده و بافت‌های عضلانی، کاهش التهاب مفاصل و همینطور کاهش ضربان قلب اشاره نمود.

طب سوزنی / طب فشاری.

می‌توان از طب سوزنی برای کاهش هیپرتونی عضله ها آرنج استفاده کرد.

الکترودرمانی. الکترودرمانی ازجمله شیوه‌های تسکین درد و کاهش التهاب بوده که سبب رهایی موقت از درد شده ,

و به شخص اجازه میدهد تا زمان برطرف شدن علت درد، تا حد ممکن، بدون درد فعالیت‌های خود را انجام دهد.

موج درمانی (شاک ویو تراپی) خارجی. شاک ویو تراپی خارجی، یک شیوه درمانی برای جراحات بافت نرم می باشد.

امواج صوتی منتقل شده به درون آرنج در‌این شیوه، ظرفیت بهبودی بدن را تقویت می‌نمایند.

تمرینات کششی و تقویتی.

با کاهش یافتن درد آرنج، عضله‌ها دربرگیرنده‌ی مفصل، بایستی کشیده شده و تقویت گردند.

یک فیزیوتراپیست میتواند شما‌را در انتخاب این تمرینات راهنمایی نماید.

چنانچه بعداز گذشت شش تا هشت هفته از معالجه، درد همچنان باقی‌مانده باشد،

ممکن میباشد پزشک معالج تزریق کورتیزون به منطقه‌ی آسیب‌دیده را تجویز نماید.

Untitlehd-2

جراحی باز. در برخی از موارد، به جهت محدودیت دید دوربین‌های آرتروسکوپ در مقابل عمل جراحی باز،

به انجام این‌گونه عمل جراحی نیاز میباشد. چنانچه شما برای معالجه آرنج تنیس بازان (تنیس البو)،

قصد دارید تحت عمل جراحی باز قرار بگیرید، بایستی مدت زمان بسیار بیشتری را برای بهبودی در انتظار داشته باشید.

توان‌بخشی بعد از جراحی

فعالیت‌های توان‌بخشی بعداز عمل جراحی عبارت‌اند از استراحت،

ورزش و شیوه‌های درمانی محتاطانه که‌این کار‌ها به بهبودی شما کمک خواهند کرد.

میزان موفقیت شما در برنامه‌ی توان‌بخشی، به میزان همکاری با دکتر معالج و فیزیوتراپیست و همینطور شیوه‌ی مدیریت بهبودی در خانه به‌شکل روزمره، بستگی دارد.

هیچ دو برنامه‌ی توان‌بخشی، مانند یکدیگر نیستند. مدت زمان لازم برای اجرای برنامه‌ی توان‌بخشی،

به میزان زخم پیش از انجام عمل جراحی، نوع عمل جراحی انجام‌شده و میزان فعالیت و سلامتی شما پیش از انجام عمل، بستگی دارد.

بازگشت به لیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *